SINT NICOLAASGA - Het einde van het jaar is meestal een goed moment om terug te blikken. Op het afgelopen jaar, op de voorbije jaren of nog verder terug. De redactie van dorpsblad De Zakenman sprak met drie bewoners van Hof en Hiem in Sint Nicolaasga. Een van hen is Annie van Wol (90), die jarenlang in Akkrum woonde. De andere twee zijn Lien de Goede (90) en Frans de Winter (87). De drie zaten rond de tafel in de versierde dagbesteding en vertelden over hun leven en wat kerst voor hen betekent.
Annie van Zwol viert haar eerste kerst in Sint Nicolaasga. De negentigjarige woonde tot februari nog zelfstandig in Joure. Na een val bleek thuis wonen niet meer mogelijk. ,,Ik ben niet meer thuis geweest. Dat valt mij zwaar.” Annie van Zwol is in Wolvega geboren en opgegroeid in Wolvega. Frans de Winter: ,,Jo prate net krom.” Van Zwol: ,,Ik praot so krom at ik wil.” Beiden lachen hard. ,,Ik prate foarhinne gjin wurd Frysk. Oant wy nei Akkrum ferhuzen.” De familie Van Zwol woonde in Akkrum toen haar man een baan bij Douwe Egberts in Joure kreeg. Annie van Zwol zette zich voor verschillende verenigingen in. ,, Doe't de bern nei skoalle giene, hie ik folle frije tiid. Ik holp in soad yn it Therasiahûs.”
Annie van Zwol vindt de kerst nu ook een moeilijke tijd. ,,Ik fyn Kryst hartstikke moai. Ik hâld fan de gesellichheid. Mar ik bin de gesellichheid no kwyt. Ik kom út in gesin fan tsien en wy binne no noch mei ús twaën. Ik fyn dat dreech. Seker yn dizze tiid. Ik praat der wel oer en slút my hjir by de aktiviteiten yn Doniahiem oan. As der wat te dwaan is, dan bin ik derby. Mar de bern kinne hjir om ferskillende redens net komme en ik hingje hjir fan fremd ôf. It is jaan en nimme.”
Over de mooiste herinnering aan kerst hoeft ze niet lang na te denken: ,,Dy âlderwetske beam mei dy echte kearskes der yn. De amer mei wetter stie der njonken. Dan moasten de grutte jonges foaroan sitte en de lytskes der efter. Wy mochten net by de beam yn de buert komme. De jonges moasten as it fout gie, de brân yn de beam dôvje. Wy moasten yn de gaten hâlde of de kearsen lekten. Dat is foar my de echte kryst. Dat âlde fyn ik prachtich. Ik ha ek noch hiel lang in slinger mei trije kleuren fan de kryst hân. Dat wie wat fan thús, fan tachtig hjir werom. De geselligens, it sjongen. Heit hie in mondharmonica. En der kaam altyd noch in freontsje of freondintsje by.”
Meer over Annie van Zwol en twee mede-bewoners van zorgcentrum Doniahiem in de papieren editie van dorpsblad De Zakenman en op DeSintNykster.nl
Foto: Dorpsblad De Zakenman, Sint NIcolaasga
