Een sfeerportret van de Akkrumer schrijver en dichter Jan Kleefstra laat zien hoe hij samen met kunstenaar Christiaan Kuitwaard uit Oldeberkoop de boeken Veldwerk en Boswerk maakten. Op verschillende locaties rondom hun woonplaatsen verbleven ze elke keer een of twee uren. Een jaar lang. Kuitwaard maakte aquarellen, dichter en vogelteller Kleefstra noteerde wat hij hoorde.
,,Het is bijna acht uur ’s morgens. Op de parkeerplaats van It Ketliker Skar, even buiten Mildam, staat Christiaan Kuitwaard te wachten op Jan Kleefstra. Kuitwaard is uit Oldeberkoop gekomen, Kleefstra komt uit Akkrum naar deze plek waar ze samen bijna twee uren in het bos zullen zijn om hun impressies vast te leggen. Kleefstra in woorden, Kuitwaard in olieverf op paneel. Zo hebben de beeldend kunstenaar en de schrijver dat het afgelopen jaar in allerlei bossen gedaan, dit is hun laatste bijeenkomst. Opnieuw in It Ketliker Skar waar ze ook zijn begonnen.’’
Van maart 2018 tot maart 2019 deden ze iets soortgelijks in het Friese veld, schrijft de Leeuwarder Courant. Op basis van herinneringen of intuïtie kozen ze een plek, waar ze hun indrukken vastlegden. Kleefstra noteerde toen vooral (vogel)geluiden, Kuitwaard maakte een aquarel. Met hun belevingen lieten ze zien en ‘horen’ hoe de seizoenen verliepen, wat er nog was, maar vooral wat er niet meer is.
Ook Kleefstra geeft zijn poëtische kijk op het landschap. Hij kiest een plek op enkele meters afstand en pakt zijn notitieboekje. Hij noteert niet meer alle vogelgeluiden, zegt hij.
Kleefstra slaat zijn notitieboekje dicht en pakt zijn tas. Hij neemt steevast hete thee mee, zijn collega een reep chocola. ,,Vorig jaar nam ik altijd koekjes mee, maar dat kruimelde zo.’’
Terwijl ze hun handen warmen aan de grote mokken, uiten ze hun zorgen over de teloorgang van ecosystemen, zoals het bos. ,,Als je buiten zit, voel je hoe alles op een onvoorstelbare complexe manier met elkaar verbonden is. Wij zijn niet meer dan een schakeltje.’’
Lees het hele achtergrondverhaal: Elke week het bos in
Foto: Noordoost.nl/Alex J. de Haan
