Hans en Wim Anker stoppen op Oudjaarsdag 2021 definitief met de advocatuur. Ter gelegenheid daarvan gaf de Akkrumer eeneiïge tweeling links en rechts interviews. Van Het Advocatenblad tot Leeuwarder Courant en van Volkskrant tot Omrop Fryslân. Een overzicht.
,,De Anker-en-Anker-stijl blijft''
Als Hans en Wim Anker op 31 december 2021 de deur van hun kantoor in Leeuwarden achter zich dichttrekken, blijft hun naam gewoon op de gevel staan. Onder leiding van Tjalling van der Goot en Jan Boksem, die er beiden al meer dan twintig jaar werken, zal de koers niet wezenlijk veranderen. ‘De Anker en Anker-stijl blijft, die is er bij iedereen met de paplepel ingegoten. Die stijl is een beschaafde manier van werken, inhoudelijk, met argumenten en veel teamwork. Twee weten meer dan een.’’
Einde van een loopbaan: ,,Chaos in het kwadraat''
Leeuwarder Courant 18 december 2021
,,Het is chaos in het kwadraat’’, zegt Wim Anker in de Rembrandtkamer van het advocatenkantoor aan de Ossekop, in het centrum van Leeuwarden. Om de haverklap worden hij en broer Hans gebeld door media met het verzoek om een afscheidsinterview. ,,Dan is het antwoord steeds nee-nee-nee-nee’’, stelt Wim, ,,want het kan niet.’’ Alleen gedetineerdenkrant Bonjo en zo’n vijf andere media lukte het om het tweetal te strikken vanwege het naderende afscheid per 1 januari. In talkshows verschijnen ze niet graag, stelt Wim met klem: ,,Daar zijn wij geen mensen voor. Die programma’s zijn veel te vluchtig. Je krijgt drie minuten en zit met mensen aan tafel die niets van het onderwerp weten maar wel direct een mening klaar hebben.’’ Eén grote, formele afscheidsbijeenkomst komt er niet. Vanwege de coronabeperkingen maar ook omdat de broers het erg lastig vinden om te bepalen wie dan uitgenodigd zou moeten worden en wie niet.
,,Het is chaos in het kwadraat’’, zegt Wim Anker in de Rembrandtkamer van het advocatenkantoor aan de Ossekop, in het centrum van Leeuwarden. Om de haverklap worden hij en broer Hans gebeld door media met het verzoek om een afscheidsinterview. ,,Dan is het antwoord steeds nee-nee-nee-nee’’, stelt Wim, ,,want het kan niet.’’ Alleen gedetineerdenkrant Bonjo en zo’n vijf andere media lukte het om het tweetal te strikken vanwege het naderende afscheid per 1 januari. In talkshows verschijnen ze niet graag, stelt Wim met klem: ,,Daar zijn wij geen mensen voor. Die programma’s zijn veel te vluchtig. Je krijgt drie minuten en zit met mensen aan tafel die niets van het onderwerp weten maar wel direct een mening klaar hebben.’’ Eén grote, formele afscheidsbijeenkomst komt er niet. Vanwege de coronabeperkingen maar ook omdat de broers het erg lastig vinden om te bepalen wie dan uitgenodigd zou moeten worden en wie niet.
,,Briljante kroon in de advocatuur’’
Het Advocatenblad, 2 december 2021
Oud-rechter Frans Bauduin: ,,Het is een enorm gemis dat ze stoppen, ze zijn een briljant in de kroon van de advocatuur.’’
Oud-rechter Frans Bauduin: ,,Het is een enorm gemis dat ze stoppen, ze zijn een briljant in de kroon van de advocatuur.’’
,,Vader Jacobus Anker: Geen dollartekens in de ogen alstublieft’’
Wim Anker moet ineens terugdenken aan zijn vader: de Zeeuw Jacobus Anker, burgemeester van onder meer de voormalige gemeente Utingeradeel, die welzijn ook plaatste boven veel geld verdienen. De woorden die vader regelmatig en met luide stem uitsprak bij het ontbijt klinken nog na: ,,Mannen, geen dollartekens in de ogen alstublieft.’’
,,Zonder aanzien des persoons’’
Al veertig jaar verdedigen de gebroeders Anker mensen als Ferdi E., die zakenman Gerrit Jan Heijn ontvoerde en vermoordde, en Robert M., die tientallen kinderen seksueel misbruikte. Maar ook de vrouw die stiekem een Party, Story en Privé meepikte uit de supermarkt. Want – het vingertje van Wim Anker gaat maar weer eens omhoog terwijl hij de zin waarschijnlijk voor de miljardste keer in zijn loopbaan gedragen uitspreekt: ieder mens, zonder aanzien des persoons, heeft recht op juridische bijstand.
,,Afscheid met bloedend hart’’
De in 2015 uitgeroepen tot “Beste advocaat” – Wim Anker – gaat het vak verlaten. Sinds 1991 werkte hij samen met zijn tweelingbroer vanuit hun eigen advocatenkantoor Anker&Anker in Friesland. Wim Anker: ,,Ik zie er zeker tegenop, want het is een afscheid met bloedend hart. Fysieke ongemakken bij mijn (con)frère Hans en mij spelen een belangrijke rol. Daarnaast zijn wij beiden bijna 69 jaar, dus dan is stoppen ook niet een heel grote verrassing.’’
,,Emoties moeten toch ergens naar buiten’’
Mensen die de broers vooral van buiten de rechtszaal kennen roemen hun andere kant: het Friese, de humor, de levenslust. Hoe kon dat toch, zo emotieloos in de rechtbank en elders zo uitbundig. Wim Anker: ,,Het is niet altijd gemakkelijk, maar in dit soort gevallen moet je de euforie uitstellen. In het stadion van Sportclub Heerenveen zeggen vakgenoten (vak 2) vaak dat wij te luid, te enthousiast en te lang juichen na een doelpunt. U begrijpt wellicht dat de emoties toch ergens naar buiten moeten.’
,,Na rechtszaak omrijden voor bruine kroeg
Chauffeur Tom Binnema: ,,Wim heeft de café top 100 van Misset Horeca in zijn tas en rijdt met plezier om voor een goede bruine kroeg. Even afblussen, de stress aan de kant.’.
Rechter Kees Post is ‘import’ in Akkrum, het geboortedorp van de Ankers. ‘Ik ken ze uit het dorp, maar we hielden wel afstand, om te voorkomen dat ik geen zitting meer kon hebben in zaken waarin zij optraden. In het dorp is het in de zomer altijd feest, dankzij de stichting die zij hebben opgericht. Wij woonden er net, mijn dochter Emma deed ’s ochtends mee met het traditionele mastklimmen en kwam tot een meter of zes. Uit de commentaarwagen schalde een droge opmerking van een van de Ankers: ‘Zo, die Emma Post klimt tot een hoger niveau dan haar vader ooit zal bereiken.’
,,Het is de tegenwind die de vlieger doet opstijgen''
NPO1 Radio-interview Met het Oog op Morgen
Als advocaten kregen de broers veel te maken met bloederige taferelen, vertelt Wim Anker: “Dan moet je elkaar een beetje opvangen.” Daarnaast heeft hij ook geleerd om heel blij te zijn met de tijd die hij samen met zijn broer in de advocatuur heeft kunnen doorbrengen . “Ik ben heel blij dat we elkaar zo prachtig aanvulden.” Anker vertelt dat zijn broer organisatorisch sterk was. “Hij was de man van binnen en ik was de man van buiten.” Wanneer Wim Anker zich neergeslagen voelde, pepte zijn broer hem weer op. “Hij zei dat ik aan het praktijkmotto moest denken: het is de tegenwind die de vlieger doet opstijgen. Daarna sloeg hij mij op de schouder en dan dacht ik altijd: prachtig.”
,,Samenzijn was onze kracht’’
,,Het samenzijn was onze kracht. De combi was prachtig. Het was een voordeel dat we elkaar hadden.’’
Klik op de link voor de verhalen en video's
– Omrop Fryslân 27 april 2020: ,,Privee-redenen belangrykste oanlieding om op te hâlden mei it wurk''
En verder nog wat andere zaken op het wereldwijde web
– Revalidatie Friesland, Beetsterzwaag: ,,Ik kan weer lopen!''
– Wikiwand: Dankert en Dankter (I)
– Beeld en Geluid: Dankert (II)
– Streektaalzang: ,,Roazen op de weagen''
– Wikipedia: Wim en Hans Anker
– Revalidatie Friesland, Beetsterzwaag: ,,Ik kan weer lopen!''
– Wikiwand: Dankert en Dankter (I)
– Beeld en Geluid: Dankert (II)
– Streektaalzang: ,,Roazen op de weagen''
– Wikipedia: Wim en Hans Anker
No, earst mar oant safier.
